Diyaliz hastalarında cinsel işlev bozukluğu yaygın olup, erkeklerde% 70 gibi yüksek oranlar bildirilmiştir. Endokrin değişiklikler, çeşitli ilaçlar (örneğin, antihipertansifler), genel tıbbi durum, aile içi sosyal rollerdeki değişmeler, psikososyal faktörler ve depresyon, çeşitli oranlarda cinsel işlevleri bozar. Erektil işlev bozukluğuna sık rastlanır. Erkek hastalarda testosteron düzeyinde ve spermatogenezde azalma, kendi potansiyellerini test etmeye dönük mastürbatuar davranışlar; kadınlarda ise orgazm yaşantısında azalma bildirilmiştir. Diyaliz hastalarında organik faktörlerin rolü bulunmakla birlikte, ortaya çıkan cinsel işlev güçlüklerinin şiddet ve yaygınlığını açıklayacak oranda değildir. Hastalığa ve yeti yitimine bağlı depresyon en önemli etkenlerden biridir. Erkek hastalarda, iş performansında ve etkinliklerde azalma, kadın hastalara kıyasla, daha fazla yetersizlik duygusuna yol açmaktadır. Birçok erkek hastada cinsel organların idrar boşaltma amacını artık yerine getirmiyor olması, cinsel işlevlerine ilişkin de ciddi endişelere sebep olmaktadır.